Niedomykalność zastawki trójdzielnej — niedoceniany problem „zapomnianej” zastawki

Niedomykalność zastawki trójdzielnej występuje z dużą częstością, szacowaną na 90% populacji ogólnej [1]. Może ona mieć charakter pierwotny i wynikać z różnorodnych patologii samego aparatu zastawkowego. Częściej jednak, bo w około 80 %, niedomykalność trójdzielna ma charakter czynnościowy i związana jest z poszerzeniem pierścienia zastawki trójdzielnej oraz niewystarczającą koaptacją jej płatków w następstwie remodelingu prawej komory co z kolei wynika z przeciążenia ciśnieniowego i/lub objętościowego prawej komory [1]. Niedomykalność zastawki trójdzielnej była przez wiele lat uważana za wadę serca o łagodnym charakterze i małym znaczeniu klinicznym.Niedomykalność zastawki trójdzielnej (TR, tricuspid regurgitation) występuje z dużą częstością i w zdecydowanej większości jest łagodna. Może ona mieć charakter pierwotny i wynikać z różnorodnych patologii samego aparatu zastawkowego, częściej jednak ma charakter czynnościowy i wiąże się z poszerzeniem pierścienia zastawki trójdzielnej oraz niewystarczającą koaptacją jej płatków w następstwie remodelingu prawej komory, co z kolei wynika z przeciążenia ciśnieniowego i/lub objętościowego prawej komory. TR była przez wiele lat uważana za wadę serca o małym znaczeniu klinicznym. Co więcej, pacjenci z ciężką wtórną niedomykalnością często nie byli poddawani interwencji w obrębie zastawki trójdzielnej podczas operacji wady zastawkowej lewej części serca. Obecnie wiadomo, że TR nie tylko nie ustępuje, ile wręcz nasila się bardzo często po operacyjnym leczeniu wady lewego serca, zaś jej obecność wiąże się z istotnie gorszym przeżyciem. O ile dane dotyczące interwencji chirurgicznej na zastawce trójdzielnej podczas operacji wady mitralnej są dostępne, o tyle już wyniki chirurgicznego leczenia izolowanej TR są niezwykle ubogie. Brak zatem danych pozwalających na wiarygodną ocenę określonego sposobu leczenia chirurgicznego w tej populacji chorych, zarówno co do czasu interwencji chirurgicznej, jak i wyboru techniki operacyjnej. Rozwój technik przezskórnych stosowanych w leczeniu wad zastawkowych lewego serca pozwolił na ich zastosowanie również w leczeniu TR. Praca ta przedstawia współczesną wiedzę na temat TR oraz obecne możliwości diagnostyczne i terapeutyczne z uwzględnieniem metod przezskórnych

The Influence of Graphene Content on the Antibacterial Properties of Polycaprolactone

This work contains an analysis of the impact of modifying a bioresorbable polymer—polycaprolactone (PCL)—with various additives on its antibacterial properties. To this end, samples of PCL filament containing various content levels of graphene (GNP), 0.5%, 5%, 10%, were obtained using injection molding. Polymer samples without additives were used for comparison. The next step was to assess the antimicrobial impact of the preparations under study against the following microorganisms: Staphylococcus aureus ATCC 25293, Escherichia coli ATCC 25922, Candida albicans ATCC 10231. Effective bactericidal activity of PCL with small amount of GNP, especially against C. albicans and S. aureus was confirmed. A decrease in this property or even multiplication of microorganisms was observed in direct proportion to the graphene content in the samples

SGLT-2 Inhibitors in Cancer Treatment—Mechanisms of Action and Emerging New Perspectives

A new group of antidiabetic drugs, sodium-glucose cotransporter 2 inhibitors (SGLT-2 inhibitors), have recently been shown to have anticancer effects and their expression has been confirmed in many cancer cell lines. Given the metabolic reprogramming of these cells in a glucose-based model, the ability of SGLT-2 inhibitors to block the glucose uptake by cancer cells appears to be an attractive therapeutic approach. In addition to tumour cells, SGLT-2s are only found in the proximal tubules in the kidneys. Furthermore, as numerous clinical trials have shown, the use of SGLT-2 inhibitors is well-tolerated and safe in patients with diabetes and/or heart failure. In vitro cell culture studies and preclinical in vivo studies have confirmed that SGLT-2 inhibitors exhibit antiproliferative effects on certain types of cancer. However, the mechanisms of this action remain unclear. Even in those tumour cell types in which SGLT-2 is present, there is sometimes an SGLT-2-independent mechanism of anticancer action of this group of drugs. This article presents the current state of knowledge of the potential mechanisms of the anticancer action of SGLT-2 inhibitors and their possible future application in clinical oncology

Analysis of Emergency Medical Response Team Performance during the International Winter Championships in Emergency Medicine

Background and Objectives: Conducting advanced life support (ALS) according to the guidelines of the European Resuscitation Council (ERC) requires medical personnel to implement the appropriate emergency actions. In particular, these actions include chest compressions, airway management, artificial ventilation, defibrillation and the administering of medicines. An appropriate training system enables members of medical response teams (MRT) to acquire the essential knowledge and skills necessary to correctly conduct cardiopulmonary resuscitation (CPR). One way to improve the quality of interventions by MRT personnel is participation in emergency medicine championships. Materials and Methods: The research analysed assessment cards for tasks carried out during the International Winter Championships in Emergency Medicine in the years 2013–2020. The assessed tasks were prepared and led by European Resuscitation Council instructors of advanced life support. During ten-minute scenarios of simulated sudden cardiac arrest (SCA) in adults, the judges assessed the compliance of procedures with current ERC guidelines. This research analysed the performance of 309 teams from Poland made up of paramedics from medical response units from all over the country. Results: In most cases, the study showed significant differences in the percentage of correctly performed procedures between years. Most often, the highest percentage of correctly performed procedures was recorded in 2019 and 2020. The lowest percentage of correctly performed procedures was most often recorded in 2013. In subsequent years, the percentage of use of tracheal intubation decreased (from 54.76% to 31.25%) in favour of an increase in the use of supraglottic airway device SAD (from 35.71% to 59.38%). Conclusions: The research has shown that in subsequent years of the Championships, the quality of the majority of assessed procedures carried out by members of MRT gradually improved. The research authors also observed that in subsequent years, the percentage of intubations decreased in favour of SAD